De
man van Virginia
van Florence A. Kilpatrick
Regie W. de Vletter
Recensie uit 'Het Tooneel', maart 1939
Korte
inhoud
(overgenomen uit de recensie)
Virginia, het proto-type van een geëmancipeerde
jonge dame, leeft in Londen van een toelage, haar door haar Tante, Mrs. Janet
Grundell, gegeven. Tante Janet, een conservatieve oude vrouw, moet van het
moderne gedoe niets hebben. Zij zou haar toelage intrekken, indien zij wist,
dat Virginia zelfstandig in Londen woonde, en daarom heeft Virginia haar destijds
geschreven, dat zij getrouwd is. Als Tante plotseling bij haar nichtje wil
komen logeeren, moet er in allerijl een echtgenoot worden opgediept. Tal van
jonge mannen bieden zich aan, en de keus valt op William Hemmingway, die 14
dagen de rol van „pater familias" zal spelen. Tante arriveert,
maar vindt de echtelijke verhouding niet strookend met haar opvattingen .Ieder
zijn eigen slaapkamer, bespottelijk! Man en vrouw behooren één
slaapkamer te gebruiken. Tante deelt de lakens uit, en haar wil geschiedt.
Maar de energieke Tante Janet doet nog meer! Zij laat een alarminrichting
aanbrengen tegen inbrekers. Als nu de arme William 's nachts vanuit de „echtelijke"
slaapkamer, via balcon en regenpijp, zijn eigen apartementen wil bereiken,
gaat plotseling de alarm-sirene loeien. Willy wordt er van verdacht een beruchte
inbreker te zijn en in de slaapkamer van Tante, door deze pootige dame, eigenhandig
ingesloten. Dit wordt Virginia te bar, die nu de heele situatie aan Tante
opbiecht. Een detective komt op de proppen, en haast zouden allen worden gearresteerd,
maar een telefoongesprek brengt redding.
Willy is inmiddels verliefd geworden op Virginia. Als het doek zakt, heeft
Virginia ingezien, dat liefde sterker is, dan alle geëmancipeerde begrippen,
en hebben de jongelui besloten dit schijnhuwelijk als een repetitie te beschouwen
voor het echte huwelijk.