Oud
porselein
van Gerald Savory
Regie Marije Staercke
Gespeeld in 1978
Boven ligt vader en leeft op
havermout. Als hij iets nodig heeft stampt hij met zijn stok. De kinderen
hebben afgesproken om de beurt naar boven te gaan. Nou ja, kinderen. Oswald
is 65 en zijn twee zusters zijn nog ouder. Aan het leven zijn ze nooit helemaal
toegekomen. Oswald is getrouwd geweest, maar zijn vrouw is na een jaar gestorven
en zijn zoon, Jonah, is bij zijn schoonouders opgevoed. Mirabelle droomt nog
steeds over haar minnaars van lang geleden, die geen echtgenoten werden omdat
zij niet in de smaak vielen bij vader en moeder. Ook Lola heeft een aanbidder
gehad, maar over hem mag zelfs niet gesproken worden.
Nu ligt vader uiterst traag op sterven. Wat zal de oude man hun nalaten behalve
het huis en de verzameling oud porselein? Ook nog een vermogen? Zullen zij
het eindelijk iets ruimer krijgen? Eens een reisje kunnen maken? Er komt een
verpletterende mededeling: niets zal hij hun nalaten, alles is voor Ursula,
de jonge hulp in de huishouding, de enige die hem nog een beetje kan opvrolijken.
Jonah heeft, mede door een brief van tante Mirabelle, geroken dat opa het
niet lang meer zal maken. Voor al zijn louche zaakjes kan hij geld maar al
te goed gebruiken. Eenmaal achter het geheim overlaadt hij Ursula met geschenken.
En vraagt haar ten huwelijk. Maar Gregory, de vriendelijke taxateur van het
oude porselein, heeft liefde voor háár opgevat, en niet voor
haar geld. Zij doet de goede keus, mede dankzij Lola, die haar de ogen opent
omtrent Jonah. En met de erfenis komt het voor de drie oudjes gelukkig toch
nog in orde.
Bron: Elise, catalogus op CD-rom van de NVA