De
lach der Goden
van Ary
den Hertog
Gespeeld rond 1950
Als een vrouw, die zich na haar
huwelijk uit de toneelwereld had teruggetrokken, weer gaat toneelspelen, laat
haar man, een rijk zakenman, zich van haar scheiden, waarbij hij zich verbindt
om haar financieel te steunen, als zij erom vraagt.
Zij maakt van deze toezegging enige keren gebruik ten behoeve van een vriendin,
die in moeilijkheden verkeert. De gescheiden echtgenoot weet dit niet, maar
het herhaalde beroep op zijn financiën gaat hem te ver en hij probeert
van zijn toezegging af te komen. Dat gaat alleen, aldus licht een advocaat
hem in, als zij zou hertrouwen.
Hij ziet in een vriend die na een lang verblijf in Amerika in Parijs is teruggekeerd,
een geschikte pretendent voor zijn gescheiden vrouw en brengt beiden met elkaar
in aanraking, zonder de vriend te vertellen in welke relatie hij tot haar
staat. De vrouw, die de toeleg doorziet, neemt met veel talent de schijn aan,
alsof zij op de avances van de vriend ingaat, en weet haar gewezen echtgenoot
zodanig te prikkelen, dat hij haar voor de ogen van de door hem zelf in het
vuur gebrachte pretendent omarmt en kust.
Terwijl hij de volgende dag in de hotelkamer van de gewezen vrouw een verklaring
van zijn optreden probeert te geven, zien wij de vriend in het kantoor van
de zakenman ongeduldig diens komst afwachten (simultaan-toneel) en tenslotte
de vrouw opbellen. De jaloerse ex-echtgenoot maakt aan het voor hem pijnlijke
gesprek een einde door de verbinding te verbreken. In een telefoongesprek
aan het slot van het stuk vinden de gewezen echtgenoten elkaar terug, waarbij
het stuk “De lach der goden”, dat de vrouw bezig is in te studeren,
een rol speelt en de man de plaats inneemt van Ganymedes, de Griekse jongeling,
die van zijn liefde niet ten volle kon genieten, omdat hij voortdurend het
honend gelach der goden meende te horen.
Bron: Elise, catalogus op CD-rom van de NVA