Kasteel
in Zweden
(Château en Suède)
van Françoise Sagan
Regie B. van Hest
Gespeeld in 1980
Hugo
Falsen bewoont met zijn familie een kasteel in het hoge noorden van Zweden.
Die familie bestaat uit zijn eerste vrouw Ophélie, die voor de buitenwereld
dood is, zijn tweede vrouw Leonore en zijn zuster Agatha, die denkt dat zij
in de 18e eeuw leeft. Sébastien, de broer van Leonore completeert dit
merkwaardige groepje. Het bezoek van Frédéric,een verre neef
uit Stockholm, brengt wat leven in het eentonig bestaan. Aanvankelijk schrikt
hij van de 18e eeuwse kostuums, die iedereen op wens van Agatha draagt, maar
hij past zich snel aan. Bovendien raakt hij verliefd op Leonore, die uit verveling
op zijn avances ingaat. Frédéric laat de kans voorbij gaan om
te vertrekken voor de sneeuw dit 4 maanden onmogelijk maakt. Eenmaal ingesneeuwd
begint het spel van aantrekken en afstoten pas goed. Sébastien moedigt
de verhouding tussen zijn zuster en Frédéric aan om de jaloezie
van Hugo op te wekken, terwijl hij zichzelf uitstekend vermaakt met Ophélie,
die zo aardig vals speelt met kaarten. Léonore ziet in Frédéric,
die steeds verliefder ophaar wordt, alleen maar een tijdelijke minnaar, met
wie zij zich een winter kan amuseren. Maar dan komt Frédéric
erachter dat Ophélie nog steeds officieel met Hugo getrouwd is. Hij
stelt Léonore voor samen te vluchten: haar huwelijk met Hugo is immers
toch onwettig. Als zij meegaat, zal hij Hugo niet aangeven als bigamist. Léonore
wenst hier echter niet op in te gaan. Bovendien luistert Hugo dit gesprek
af en hij ontsteekt in grote woede. In overleg met Agatha ensceneert hij,
om Frédéric af te schrikken, een moord in koelen bloede op de
trouwe huisknecht Gunther. Geen van de familieleden is hiervan onder de indruk
en dit beangstigt Frédéric nog meer. De sfeer in huis wordt
steeds dreigender. Hugo staat Sébastien naar het leven als blijkt dat
hij Ophélie zwanger heeft gemaakt. Op een nacht komt het dan eindelijk
tot een uitbarsting. Hugo sluit, onder bedreiging van zijn geweer, Sébastien
en Ophélie op in een kast en geeft Frédéric te verstaan
dat hij hem begint te vervelen. Dan blijkt Frédéric angst groter
te zijn dan zijn liefde voor Léonore en onder het mom dat hij hulp
gaat halen, ontvlucht hij dit gekkenhuis. Maanden later, als de familie eendrachtig
bijeen zit, kondigt Agatha weer het bezoek van een neef aan: Eric Ettingen.
Zij vervolgt: ’Drie jaar geleden die arme Gunt, twee jaar geleden Vladimir,
vorig jaar Christian, afgelopen winter die arme Frédéric…en
jullie weten in welke staat ze hem in de bossen van Zema hebben teruggevonden.
Een paar hele kleine botjes….
Bron: Elise, catalogus op CD-rom van de NVA